Fire Fire (LP, czarny winyl)

Jamajski deejay Shorty The President mógł być jedną z bardziej barwnych postaci, które wyrosły ze sceny dźwiękowej Kingston jednak jego kariera nie trwała zbyt długo. W latach 1973-78 wydał zaledwie cztery autorskie albumy co nie poraża, ale za to nadrabiał publikacją singli, których doczekał się kilkadziesiąt.
Mimi to wywarł spory wpływ na jamajska sceną swoimi winylowymi nagraniami, ktore uważane są za ważne i nadal pożądana przez koneserów reggae.
Derrick Thompson urodził się w 1949 roku na prowincji i jako nastolatek, podobnie jak wielu jego rówieśników, przeniósł się do stolicy Jamajki w poszukiwaniu lepszego życia. Kierował się wiarą w Rastafari, a jego zwiazek z sound systemem Conquering Lion wzbudziło zainteresowanie producenta Rupie Edwardsa, który wyprodukował debiutanckie hity „President Mash Up The Resident” i „Yamaha Skank”.
Edwards wydał tez jego debiutancki album "Presenting Shorty The President" w 1976 roku.

Po okresie współpracy z Enosem McLeodem, Joe Gibbsem, Pete Westonem, Winstonem Riley'm i Keithem Hudsonem, drugi album "Fire Fire" został wyprodukowany przez Bunny Lee w 1978 roku. Płyta zawiera m.in. wersję utworu „Kaya” Boba Marleya i „Baby Why” zespołu The Cables, „Have Some Mercy” Delroya Wilsona, a także „I'm Not A King” Barry'ego Browna. Na dodatek zabójcze kawałki "Natty Roots Hold Them" Browna jako "Rootsman" i "Best Thing In Life" jako "Do My Thing".

Album o tytule "Fire Fire" ukazał się w 1979 roku, a w roku 2018 wznowiony został przez wytwórnię Radiation.
Zawiera wkładkę z opisami autorstwa Davida Katza.