Evil Deluxe

Kolejny niemiecki band grający rock’n’rolla w sposób, który ma sens. Trzech kolesi z Boozehounds łupie prosto i bez krępacji. Rytmiczne i szybkie numery pokazują dobry warsztat i dowodzą sporego osłuchania kapelami amerykańskimi bo ich rockabilly ma właśnie taki posmak. Czasem mam wrażenie, że gdyby trochę wyostrzyć brzmienie w takich kompozycjach jak “I’m Running” i “Haze of Blood” to kawałki do złudzenia przypominałyby ukraińskich Mad Heads, czego zasługą jest tez sposób śpiewania wokalisty i sposób gry na kontrabasie. “Pagan Rates” trochę zmienia nastrój, jest wolniejszy i bardziej country’owy ale potem wracamy do stylistyki pierwszych dwóch utworów chociaż “Bothering Me, Too” jest nieco spokojniejszy i bardziej mroczny za sprawą cofniętego wokalu i zastosowanego na nim efektu. Dalej mroczny klimat podtrzymuje “Jill”, ale to doskonały numer umiejętnie zmieniający atmosferę płyty. Kolejny utwór to “i Repay” i znowu mam skojarzenia z Ukraińcami, potem wolniejszy, miękki, ale bardzo przebojowy “Silence”, a po nim “Mad Man Boogie”... a czy boogie może być spokojne? “Razorback” rozpoczyna druga połowę płyty i robi to obiecująco choć w sposób nieco stonowany... Wolny początek z czasem nabiera rumieńców ale zespół decyduje się na niezbyt szybką, klimatyczna kompozycję. I dobrze, bo to jakaś odmiana. “Daydreams” to kolejna galopada w stylu już sugerowanym... i mam wrażenie, że znam ten numer ale... nie potwierdza tego opis na płycie wiec morda w kubeł. No i w zasadzie do końca dzieje się to samo. Fajne, szybkie i krótkie rock’n’rollowe kawałki dla każdego kto lubi w muzyce energię i tempo, a nie smętne pitolenie i zarzynanie kota. Fajna płyta nie tylko dla fanów ostrego rockabilly. (Dzidek)